مقايسه سازه هاي بلند فولادي بر مبناي طراحي به روش هاي LRFD و ASD  

چكيده
روش تنش مجاز سنتيترين روش طراحي سازه هاي فولادي بشمار ميرود. در اين روش ، اثرات كاهش روش تنش مجازاحتمالي مقاومت اعضا و نيز افزايش احتمالي بارها تنها به كمك يك ضريب (بنام ضريب اطمينان) و فقط در يك مرحلهمنظور ميشود. روش ديگري كه در دو دهة اخير در اكثر كشورها رواج پيدا كرده است، روش ضرايب بار و مقاومت است.در اين روش ، ايمني در دو مرحله، افزايش بار به كمك ضرايب بار و تقليل مقاومت به كمك ضرايب كاهش مقاومت درنظر گرفته ميشود. اصلي ترين و مهمترين آئين نامهاي كه حاوي ضوابط طراحي سازههاي فولادي آئين نامهAISC  است. در حال حاضر بخش طراحي اين آئين نامه در سه مجموعه ارائه ميشود. در كشور ايران مبحث دهم مقررات مليساختمان تنها مجموعه اي است كه به عنوان آئين نامه سازه هاي فولادي مورد استفاده مهندسان قرار ميگيرد. درAISC- و AISC-341 ،AISC- ويرايش اخير مبحث دهم مقررات ملي ساختمان تلاش شده است كه سه مجموعه 360358 در يك قالب واحد ارائه شود. در اين مقاله، رفتار سازههاي 13 و 16 طبقه فولادي خمشي و مهاربندي طراحي شدهدر حالات منظم و نامنظم مورد مطالعه قرار گرفته است. همچنين رفتار اين سازه ها تحت ASD و LRFD به دو روشمورد مطالعه قرار گرفته است. نتايج نشان دادندكه در سازه هاي منظم Chi-Chi و Kobe ،Northrich تاثير سه زلزلهاقتصادي تر مقرون به صرفه تر بودهASD و در سازه هاي نامنظم روش LRFD طراحي به روش است.

واژه هاي كليدي:

روش تنش مجاز .  ضرايب بار و مقاومت . آئين نامه AISC . نامنظمي در پلان . بارگذاري ديناميكي

كنفرانس بين المللي عمران، معماري و مديريت توسعه شهري در ايران تهران (1397)

برای دانلود به ادامه مطلب بروید